HUKUK-POSTASI-2019-metin

213 BORÇLAR HUKUKU bakılmaksızın, tüm konut ve çatılı işyeri kiraları bakımından kiralaya- nın depozito miktarını kanuna uygun bir şekilde elde etmesi, kiracıla- rın sebepsiz zenginleşme hükümlerine dayanarak depozito miktarını geri alma taleplerinden kaçınabilmesi için m. 342’deki prosedürün uygulanması önem arz edecektir. Kira Artışı - TBK m. 344 TBK’nın 344. maddesi kira artışı konusunu düzenleyip kiralayan tarafından uygulanabilecek maksimum kira artışının sınırını belirler. İşbu maddeye göre, taraflar kira sözleşmesinde kira artış miktarını be- lirlemişlerse, bu miktar bir önceki kira yılının tüketici fiyat endeksinin on iki aylık ortalamasından fazla olamaz. Aynı şekilde, tarafların kira sözleşmesinde bu konuda bir anlaşma yapmamış olmaları durumunda- ki kira artış oranı da, bir önceki kira yılının tüketici fiyat endeksindeki on iki aylık ortalamaların değişim oranını geçmemek koşuluyla, hâkim tarafından hakkaniyete göre belirlenir. Bu nedenle, bugün itibarıyla, Ticari Kira İlişkileri dışında, kira sözleşmelerine uygulanan herhangi bir kira artışı, bir önceki kira yılının tüketici fiyat endeksindeki on iki aylık ortalamaları aşamaz. Ticari Kira İlişkileri’nde ise artış oranını belirleyen herhangi bir sınır- lama mevcut değildir. Dolayısıyla uygulamada, kiraya verenler buna dayanarak oldukça yüksek oranlarda kira artışı belirleyebilmekte ve bu durum da çoğu zaman kiracıların kira bedeli ödeme zorluklarıyla karşılaşmalarına ve uyarlama talep etmelerine sebebiyet verir. 1 Temmuz 2020 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, kira artış oranlarını sınırlayan TBK’nın 344’üncü maddesi, Ticari Kira İlişkileri için de geçerli olacak ve böylelikle, kira sözleşmeleri kapsamında ha- zırlanan herhangi bir artış oranı maddesinin TBK’da belirlenen üst sı- nırı aşması durumunda, bu madde geçerlilik kazanmayacaktır. Ancak, 344. maddenin Ticari Kira Sözleşmelerine uygulanabilir olması için, 6101 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 1’inci maddesi uyarınca bu tür bir anlaşmanın 1 Haziran 2020 tarihinden sonra etki doğuruyor olması gerekir. Söz konusu maddeye göre temerrüt, sona erme ve tasfiye dışındaki tüm fiil ve işlemlere yürürlükte olan kanunun maddeleri uygulanır.