HUKUK-POSTASI-2019-metin

112 HUKUK POSTASI 2019 Danıştay Kararı temelde Kurul’un “devam eden tek bir ihlal” kavramını yanlış uyguladığını tespit etti. Danıştay, “devam eden tek bir ihlal” kavramı uyarınca bir çerçeve anlaşmanın bir veya birkaç unsuruna katılan teşebbüslerin ihlalin tamamından sorumlu olabile- ceğini belirtir. Ancak Danıştay bu kavramın kullanılabilmesi için bir ispat standardı belirler. Buna göre bir teşebbüsün, diğer teşebbüslerin farklı pazar veya ürünlere ilişkin ihlal teşkil eden davranışlarından sorumlu tutabilmesi için, bunlardan haberdar olduğunun veya en azın- dan haberdar olabilecek durumda olduğunun ispat edilmesi gerekir. Yani bir teşebbüsün bu kavram uyarınca, bir ortak plana katıldığı için başka teşebbüslerce, başka pazarlarda gerçekleştirilen ihlallerden sorumlu olması için bazı hususların ispatlanması gerekir. Buna göre anılan teşebbüs ortak plan çerçevesinde gerçekleştirildiği iddia edilen bu davranışlardan haberdar olmalı veya bunları bilebilecek durumda olmalıdır. Dolayısıyla Danıştay 12 Banka Kararı açısından da ortak plan uyarınca çerçeve anlaşmanın bazı unsurlarına katılan teşebbüslerin, diğer unsurları bildiğinin (veya bilecek durumda olduğunun) ispat- lanması gerektiğini belirtir. Danıştay, aksi halde, anılan teşebbüsün rekabet ihlalinin sadece dâhil olduğu kısmından sorumlu olduğunu açıkça ifade eder. Danıştay Kararı’nın en önemli tespitlerinde biri de özel hukuk sorumluluğuna ilişkindir. Danıştay, ortak plan ve çerçeve anlaşmanın sınırlarının doğru bir şekilde belirlenmesinin önemine vurgu yaparak, bunun teşebbüslerin sorumluluklarının belirlenmesi için kritik olduğu- nu ifade etmiştir. Danıştay, aksi halde yapılacak bir hatanın teşebbüs- lerin sorumluluğunu ve dolayısıyla idari para cezası, zamanaşımı ve tazminat davaları açısından aşırı şekilde genişleteceğini belirtir. Diğer bir deyişle Danıştay bu konuda yapılacak hatanın ne denli adaletsiz sonuçlar doğurabileceği konusunda önemli bir tehlikeye işaret eder. Danıştay bu anlayışla 12 Banka Kararı’ndaki delilleri incelemiş ve elde edilen belgelerin hangi pazara (mevduat, kredi veya kredi kartı hizmetleri) ilişkin olduğuna göre çeşitli gruplamalar yapmıştır. Da- nıştay, kararda yer alan elde edilen 28 adet belgenin hangi pazarlara ilişkin olduğunu ortaya koyduktan sonra, bu deliller uyarınca farklı te- şebbüsler arasındaki faaliyetler arasında bir bağlantı olduğunun ortaya