HUKUKU-POSTASI-2017

154 HUKUK POSTASI 2017 örtülü iradesine ve yine bir iradenin tespit edilememesi durumunda en yakın ilişkili ülke hukukuna göre belirlenmelidir. Bu doğrultuda mah- keme, tahkim yeri hukukunun tahkim anlaşması ile en yakın ilişkili ülke hukuku olduğunu tespit etmiştir. Aynı yaklaşım, Londra Patent Mahkemesi’nin, Habaş Sınai ve Tıbbi Gazlar İstihsal Endüstrisi A.Ş. aleyhine verdiği 19 Aralık 2013 tarihli kararında da takip edilmiştir 12 . Diğer ülke mahkemelerinin de bu tutumu kabul ettiği görülebilir. Örneğin İsveç Yüksek Mahkemesi, 27 Ekim 2000 tarihli bir kararında, tarafların temel sözleşmeye uygulanmak üzere Avusturya hukukunu seçmelerine rağmen, tahkim anlaşmasının geçerliliğini tahkim yeri olan İsveç hukukuna göre değerlendirmiştir 13 . Rotterdam Mahkeme- si 28 Eylül 1995 tarihli bir kararında açıkça, tarafların New York’u tahkim yeri olarak seçmekle, tahkim anlaşmasına uygulanacak hukuk olarak zımnen New York hukukunu seçtiklerini ifade eder 14 . İsviçre Federal Mahkemesi’nin 1995 tarihli bir kararına konu olan olayda yerel mahkeme, temel sözleşmeye uygulanacak hukuk olan İsviçre hukukunu tahkim anlaşmasına uygulayarak tahkim anlaşmasının geçersiz olduğuna karar vermiş; Federal Mahkeme ise tahkim anlaş- masının ayrılabilirliği ilkesi uyarınca bu anlaşmaya temel sözleşmeye uygulanacak hukuktan farklı bir hukukun uygulanabileceğini; bu bağlamda, tahkim anlaşmasının kapsamının, tahkim anlaşmasının esa- sına uygulanacak hukuk uyarınca belirlenmesi gerektiğini ve tahkim anlaşmasının esasına da tahkim yeri hukuku olan İsveç hukukunun uy- gulanması gerektiğini belirterek yerel mahkeme kararını bozmuştur 15 . Yargıtay da 1995 tarihli bir kararında tahkim anlaşmasına tahkim yeri hukukunun uygulanacağını kabul etmiştir 16 : “Tahkim anlaşma- sının geçerliliği taraflar arasında bir hukuk seçimi yapılmışsa bu 12 Londra Patent Mahkemesi’nin 19 Aralık 2013 tarihli, 2012-1055 sayılı Habaş Sınai ve Tıbbi Gazlar İstihsal Endüstrisi AŞ v. VSC Steel Company Ltd kararı, KluwerArbitration ITAArbitration Report, Cilt XII, Sayı 1 (www.kluwerarbitra- tion.com ). 13 İsveç Yüksek Mahkemesi’nin 27 Ekim 2000 tarihli Bulgarian Foreign Trade Bank Ltd. v. A.I. Trade Finance Inc., kararı, XXVI YBCA 2001, s. 291-298. 14 Rotterdam İlk Derece Mahkemesinin 28 Eylül 1995 tarihli Petrasol BV v. Stolt Spur Inc. kararı, XXII YBCA 1997, s. 762 vd. 15 İsviçre Federal Mahkemesi’nin 21 Mart 1995 tarihli kararı, XXII YBCA 1997, s. 800-806. 16 Yarg. 19. HD, 15.11.1995 T., 1995/9108 E. ve 1995/9685 K.